بانك اشعار شاعران معاصر

به دست عشق مردن را تو باور می کنی هرگز
ترحم های دشمن را تو باور می کنی هرگز

تو را با هر تپش خواندم ولی فریاد من گم شد
سکوت تلخ یک زن را تو باور می کنی هرگز

چنان پاییز هجرانت مرا خشکاند در غم ها
به دست خود شکستن را تو باور می کنی هرگز

چه شد خورشید بخت من به خواب مرگ راضی شد
غروب صبح روشن را تو باور می کنی هرگز

شدم پروانه ای عاشق به گرد شعله ای سوزان
بگو ای جان، بگو من را تو باور می کنی هرگز.

پروین جاویدنیا

بانك اشعار شاعران معاصر...

تو نیستی که ببینی چقدر تنهایم
به روی غُربتِ آیینه، دست می سایم...

مگر که در شب و توفان کنارِ من باشی
که من بدون تو تا صبح هم نمی پایم !

به من اجازه بده، ماهِ من! که برگردم
که خالی، است میانِ ستارگان، جایم

طلوع کن نفسی، آسمانِ آبی من
که من غروبِ غم انگیز و تلخِ دریایم

کلام و فلسفه هم در دلم افاقه نکرد
که در جهانی ازاینگونه، چیست معنایم؟!

دوباره برکه و باران، دوباره غارِ کبود
سکوتِ آبی و نیلوفرینِ بودایم

دکتر یدالله گودرزی

بانك اشعار شاعران معاصر...

درخت ها همه عریان شدند، آبان شدو باد آمد و باران گرفت و طوفان شدنیامدی و نچیدی انار سرخی راکه ماند بر سر این شاخه تا زمستان شدنیامدی و ترک خورد سینه ی من و آهچقدر یک شبه یاقوت سرخ ارزان شدچقدر باغ پر بانك اشعار شاعران معاصر...

حتی تو هم حال مرا بهتر نخواهی کردیکبار کردی، بعد از این دیگر نخواهی کرد!ناباوری ها چشم مشتاق ِ مرا بستندحالا که مردم در اتاق خوابمان هستند!بیهوده می گویم… که حرفم را نمی فهمیمعنای رسوایی آدم را نمی فه بانك اشعار شاعران معاصر...

با مرگ من شاید علف‌ها جان بگیرندشب بادهای هرزه ای میدان بگیرندسرما بریزد در خطوط استواییصبح زمین را عصر یخ‌بندان بگیرندتندیسی از عشق و جنونم تا دم مرگای کاش دستانت مرا سیمان بگیرندتو تکه ای از آسمان ر بانك اشعار شاعران معاصر...